Mój brat z innej matki – tak Krzysztof Jasiński przedstawił czarnoskórego gitarzystę, który otworzył kolejny sezon bluesowych spotkań w kawiarni Polskiego Centrum Kultury w Mississauga. Dzięki cyklowi Friday Night Music nie musimy już jechać do downtown Toronto, by zobaczyć dobry koncert – mamy je na miejscu. Tony pochodzi z Trynidadu i Tobago. Przybył do Toronto, gdzie grał w zespole inspirowanym twórczością Jimiego Hendrixa. Legenda torontońskiego bluesa, Jeff Healey, powiedział o nim: „Śledziłem każdy jego krok. Przez lata był dla mnie idolem.”

David Bowie zaprosił go do nagrania płyty, a Bon Jovi zaproponował wspólną trasę koncertową. Tony to niesamowity gitarzysta o wyjątkowej technice – na poziomie Hendrixa czy Claptona. Jego największym atutem jest jednak ogromna muzyczna wyobraźnia. Potrafi łączyć różne gatunki – zaczynał od reggae i calypso na Tobago, później był rock i blues. Jest również znany ze swojego poczucia humoru i dystansu do siebie, jak i do legend takich jak Hendrix czy Stevie Ray Vaughan. To unikatowy artysta – nigdy wcześniej nie spotkałem kogoś podobnego. Jest też niezwykle charyzmatyczny, co było widać po reakcji pań w publiczności, które porwał do solowych popisów tanecznych.

Ponad dwugodzinny koncert był wspaniały. W przerwie Tony był oblegany przez fanów – kupowano jego płyty, proszono o autografy i zdjęcia. Popijając Tyskie, głównego sponsora koncertu, nawiązał świetny kontakt z widownią, sypiąc dowcipami, jak: „Kocham Cię jak… świnia błoto.”

Gratulacje dla Krzysztofa Jasińskiego za organizację. Mimo silnej konkurencji – sobotni koncert Joe Bonamassy w Roy Thomson Hall, niedzielne „Niemen – Wspomnienie” i poniedziałkowy występ Neila Younga & Crazy Horse w Air Canada Centre – w piątek sala była pełna.

PS: Tony miał na sobie wyjątkowy T-shirt z napisem: „Hippis do grobu”, co widać na zdjęciu z autorem artykułu.

Severyn Reszka