W czwartek wieczorem, przed Wielkanocą, byłem na premierze nowego teledysku Anny Cyzon (z domu Czyszczoń) w eleganckim The Spoke Club w centrum Toronto.

Anna, urodzona w Krakowie, przyjechała do Kanady z rodzicami w 1990 roku, tak jak ja. Pamiętam Anię, gdy mając 14 lat, śpiewała na pikniku zorganizowanym przez Polonię Przyszłości z okazji święta 3 maja na Roncesvalles. To był rok 1997. Później Ania pojawiła się jako jedna z 16 najlepszych kandydatek do tytułu Canadian Idol (2004). Odpadła, ale została zauważona i zaczęła pracować w telewizji jako prowadząca. Najpierw w eTalk (CTV), a potem w MTV Canada. Kiedy programy oszczędnościowe zostały skasowane, wróciła do śpiewania. W 2009 roku, gdy ukazał się jej pierwszy singiel “Young Boy”, pojawił się Gene Simmons z zespołu KISS i zaproponował jej wieloletni kontrakt. Oznaczało to, że wytwórnia decydowałaby o tym, jak, gdzie i co ma śpiewać oraz jak ma wyglądać. Anna wybrała jednak wolność i odrzuciła kuszącą propozycję. Podobnie było z ofertą z Polski, mimo że dotyczyła tylko Europy i dawała jej wolną rękę w Ameryce Północnej. W Polsce wzięła udział w eliminacjach do festiwalu Eurowizji, zajmując drugie miejsce. Wyprzedził ją aktor z popularnego serialu. Wystąpiła także na festiwalu Top Trendy w Sopocie. Oglądałem to — była zdecydowanie najlepsza, ale tam nadal rządzą układy. Wygrał hiphopowiec, o którym następnego dnia zapomniano. Ania próbowała też swoich sił w Kanadzie jako aktorka filmowa. Mało kto zna jej nagranie z polskiej wersji “Dark Side of the Moon” Pink Floyd, nagranej przez Marka S. Wykonała tam słynną wokalizę w “The Great Gig in the Sky” na poziomie zbliżonym do oryginału. „Twarz anioła, głos jak dzwon, ciało bogini, które wie jak używać, aby wyglądać piekielnie sexy” — tak napisał o niej jeden z fanów na Facebooku. Podzielam tę opinię.

Podczas bardzo udanego, akustycznego setu Ania pokazała, jak wielką jest wokalistką, jak niesamowity ma talent i głos oraz jak potrafi być sexy. Świetny zespół złożony z młodych muzyków (Karli Forgèt, Mike Schlosser, James McLeod, Stephen Varga) oraz znakomity utwór tytułowy. Teledysk “Into The Sun”, wyreżyserowany przez Davina Blacka, totalnie mnie zaskoczył. Ania umazana krwią, chodząca po ścianach zbryzganych krwią, w wannie pełnej krwi… Na końcu, już na świeżym powietrzu, strzela z karabinu maszynowego.

Obejrzałem inne teledyski tego reżysera, jak “When We Die We Die Together” (Kiedy umrzemy, umrzemy razem) oraz “The Power Of Positive Drinking” (Siła pozytywnego picia). Był nominowany do nagrody Juno i wielokrotnie zdobywał nagrody MuchMusic Best Rock Video. Ma na swoim koncie 200 produkcji, a jako reżyser 60 muzycznych klipów, więc wie, co robi. Nie chcę oceniać “Into The Sun” pod względem artystycznym (jest naprawdę świetne), ale pod względem praktycznym — nie jest najlepszym materiałem promocyjnym. Na pewno będą problemy z jego pokazywaniem w telewizji. Ktoś z branży muzycznej, dobrze znający Anię, powiedział mi, że widział to raz i nigdy więcej nie chce oglądać. Ale krew jest teraz modna — przykładem jest ostatni film Tarantino. Jako stary hipis odrzucam przemoc, krew, noże i karabiny. Martwię się, co dalej z Anną Cyzon.

Seweryn Reszka