Wkrótce stałem się “menago” zespołu i któregoś razu przyjechałem do Rzeszowa aby nagrać ich płytę live dla Klubu Płytowego tygodnika “Razem”. Zamieszkałem w hotelu Rzeszów.  Rano zjadłem śniadanie w towarzystwie prześlicznej dziennikarki magazynu muzycznego i “Bufeta”. Kiedy weszliśmy do windy aby udać się do mojego pokoju, wpadło za nami dwóch osobników, błysnęli jakimiś legitymacjami i oznajmili mi, że jestem aresztowany. – Panowie, ale o co chodzi? – zapytałem. – Dowie się pan na komendzie. Najpierw jednak udaliśmy się do mojego pokoju. Wszedłem pierwszy i …zamarłem, bo zobaczyłem plastikową, przezroczystą torebkę pełną marihuany leżącą na stoliczku obok łóżka. To był prezent od zespołu. Szybko rzuciłem na nią gazetę, którą miałem w ręku. Odwróciłem się do tajniaków i… zapropnowałem im po kielichu, bo na stoliku stało pół litra wódki. Odmówili i zawieźli mnie na komendę. Tam oczekiwałem ok. godziny na “konfrontację” jak mi oświadczono, nadal nie widząc o co chodzi. Funkcjonariusze dla zabicia czasu wyptywali mnie o kulisy polskiego show biznesu. Pochwalili się, że mają śpiewającego kolegę, który nawet występował w telewizji. Wreszcie doszło do konfrontacji. Pokazano mnie jakiejś zapłakanej kobiecie, która powidziała chlipając: – To nie ten. Wtedy dopiero dowiedziałem się o co chodzi. Pani była księgową w PGR (Państwowe Gospodarstwo Rolne) i zakupiła bilety dla pracowników (wszystkich) na dwie imprezy estradowe. Koleś, który jej to wcisnął był oszustem, o czym się przekonała poniewczasie. Milicja Obywatelska aresztowała mnie prawdopodobnie dlatego, że byłem wtedy akurat jedynym przedstawicielem branży rozrywkowej na terenie województwa rzeszowskiego i na dodatek z Warszawy. Przepraszał mnie sam komendant, który odwiózł mnie swoim prywatnym “Maluchem” do hotelu. Płytę nagraliśmy.