Zespół Perfect stan wojenny zastał na Wybrzeżu. Mieszkali w gdańskim Novotelu. Tam też przebywała delegacja regionu “Mazowsze” NSZZ “Solidarność”. Jak głosi legenda Hołdys podchodzi w barze pełnym “mewek” do Kuronia i mówi: – Panie Jacku, to lud w Pana jak w Boga wierzy a Pan z dziwkami wódkę pije. Rozbawiony Kuroń zaproponował mu założenie Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowowego Gitarzystów Rockowych. W nocy do pokoju perkusisty wpadają uzbrojeni osobnicy. To pomyłka – przyszli aresztować Kuronia. Zaczął się stan wojenny… O 8:00 rano w hotelowym holu stoi cinkciarz – boi się wyjść na ulicę z dolarami. Przychodzi panienka i otwiera Pewex. Basista Perfectu podejmuje szybko decyzje. Od “cynka” kupuje po dobrej cenie dolary a następnie wykupuje prawie cały alkohol z Pewexu. Tak zaopatrzony zespół wraca w przerwanej trasy przez pełną czołgów i wojska Polskę pijanym autokarem do Warszawy. Hołdys ma pretensje do Jaruzelskiego, o to … że go nie internował jak Kuronia, Michnika czy tysiące działaczy “Solidarności”. – Pan Bóg dał Ci szanse – powiedziałem. – Zrób płytę o stanie wojennym. Tak powstała płyta “UNU” a na niej “Nieme kino”, utwór w którym słychać jazgot strzelającego karbinu.

Ja tą noc spędzałem w klubie “Stodoła” w Warszawie. Moim partnerem był Tadzio Trzciński – były członek zespołu Breakaut. Były imieniny prezesa klubu. Pani Nina na zapleczu baru serwowała trunki ciężkie wtedy do zdobycia. Ale atmosfera była napięta. Tysięczny tłum jakby telepatycznie odczuwał falę przemocy, która przelała się tej nocy przez Polskę. Postanowiłem, że trzeba się ewakułować do domu. Telefon nie działał, nie można było zamówić taksówki. Tadzio postanowił prowadzić. Zaraz za zakrętem “maluchem” obróciło ze dwa razy. Kiedy się zatrzymał w świele reflektorów ujrzeliśmy parę milicjantów. – Mają nas! – ze smutkiem stwierdził Tadzio. Ta para była jakś podejrzana. Mieli letnie ciuchy i stali na podwyższeniu z lizakami w ręku. – Tadziu, dawaj wsteczny – to manekiny – stwierdziłem. Staliśmy bowiem przed wystawą sklepu z mundrami koło budynku Ministerstwa Spraw Wewnętrznych na ul. Rakowieckiej. Przejechaliśmy koło kina “Moskwa” gdzie leciał “Czas Apokalipsy” Coppoli. Nie było jeszcze koksownika, scota i żołnierzy jak to widać na zdjęciu, które obiegło cały świat.